Grupa f.64 jest być może najsłynniejszą grupą w historii fotografii, z pewnością na miano takiej zasługuje licząc poszczególne wystawy, albumy i osiągnięcia jej członków:
Ansela Adamsa, Imogena Cunninghama, Dorothei Lange, Willarda Van Dyke i Edwarda Westona.
Ansela Adamsa, Imogena Cunninghama, Dorothei Lange, Willarda Van Dyke i Edwarda Westona.
Rewolucyjna w swojej epoce grupa F64 była jednym z pierwszych współczesnych ruchów artystycznych
w równym stopniu definiowanych przez kobiety i mężczyzn.
Z rejonu Zatoki San Francisco, jej wpływ rozszerzył się na cały świat, przyczyniając się w znacznym stopniu do uznania fotografii za sztukę.
Grupa składała się z mocnych indywidualności, artystów połączonych wspólną filozofią. Podzielili przekonanie, że fotografia musi podkreślać jej wyjątkowe możliwości - te, które odróżniają ją od innych sztuk - w celu ustalenia tożsamości medium.
w równym stopniu definiowanych przez kobiety i mężczyzn.
Z rejonu Zatoki San Francisco, jej wpływ rozszerzył się na cały świat, przyczyniając się w znacznym stopniu do uznania fotografii za sztukę.
Grupa składała się z mocnych indywidualności, artystów połączonych wspólną filozofią. Podzielili przekonanie, że fotografia musi podkreślać jej wyjątkowe możliwości - te, które odróżniają ją od innych sztuk - w celu ustalenia tożsamości medium.
Ich nazwa wzięła się z bardzo małej przysłony obiektywu, używanej w kamerach wielkoformatowych.
W dzisiejszym świecie cyfrowym ci "zwykli" mistrzowie techniki fotografii są coraz bardziej podziwiani.
A to szlachetne rękodzieło które tworzyli stało się wzorem i drogowskazem dla wielu pokoleń fotografów.
A to szlachetne rękodzieło które tworzyli stało się wzorem i drogowskazem dla wielu pokoleń fotografów.
Ansel Adams
By photo by J. Malcolm Greany - nieznane, Domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=9481644
Ansel Easton Adams (ur. 20 lutego 1902 w San Francisco, zm. 22 kwietnia 1984 w Monterrey) – amerykański fotograf, z wykształcenia pianista.
Artysta zasłynął swoimi czarno-białymi fotografiami parków narodowych oraz jako autor wielu książek o fotografii, w tym trylogii podręczników techniki fotograficznej (The Camera, The Negative i The Print). Był (1932) współzałożycielem fotograficznego stowarzyszenia f/64 wspólnie z innymi mistrzami fotografii, takimi jak Edward Weston, Willard Van Dyke, Imogen Cunningham i innymi. Pierwsze zdjęcia wykonał w Yosemite National Park w Kalifornii w 1916.
Ansel Adams wymyślił system strefowy, technikę, która pozwala fotografom na przełożenie światła widzianego na konkretne odcienie na negatywie i papierze,
w ten sposób dając im większą kontrolę nad fotografią. Adams był również pionierem wizualizacji (którą często nazywał prewizualizacją) gotowej odbitki opartej na pomiarach światła podczas fotografowania.
w ten sposób dając im większą kontrolę nad fotografią. Adams był również pionierem wizualizacji (którą często nazywał prewizualizacją) gotowej odbitki opartej na pomiarach światła podczas fotografowania.
Mount Williamson-Clearing Storm , fotografia: Ansel Adams, 1944.
fotografia: Ansel Adams
fotografia: Ansel Adams
Księżyc nad Hernandez jest uważany za jedną z najdoskonalszych odbitek na świecie. fotografia: Ansel Adams
IMOGEN CUNNINGHAM
Self portrait with Korona View, 1933 r.
Imogen Cunningham urodzona 12 kwietnia 1883 r. w Oregonie, zmarła 24 czerwca 1976 r. w San Francisco – amerykańska fotografka.
Studiowała chemię w Waszyngtonie. Robiła studia fotochemiczne w Dreźnie. W 1910 założyła studio portretowe w Seattle.
Członek grupy f/64. Jej główne obiekty fotografii to ludzie i rośliny domowe.
Studiowała chemię w Waszyngtonie. Robiła studia fotochemiczne w Dreźnie. W 1910 założyła studio portretowe w Seattle.
Członek grupy f/64. Jej główne obiekty fotografii to ludzie i rośliny domowe.
Zdjęcia pochodzą z witryny https://www.imogencunningham.com/
i są autorstwa Imogen Cunningham
i są autorstwa Imogen Cunningham
Dorothea Lange
Dorothea Lange, fotografka Resettlement Administration, Kalifornia, fot. nieznany, 1936, z kolekcji FSA, w zbiorach Biblioteki Kongresu
Dorothea Lange (urodzona 26 maja 1895 w Hoboken, zmarła 11 października 1965 w Marin County w Kalifornii) – amerykańska fotografka, znana przede wszystkim ze zdjęć wykonywanych na zlecenie Farm Security Administration, dokumentujących sytuację amerykańskiego społeczeństwa w czasie wielkiego kryzysu w latach 30. XX wieku. Jej najsłynniejszą wówczas wykonaną fotografią jest Matka-migrantka(1936).
Jedno z najsłynniejszych zdjęć światowej fotografii. Fotograficzna ikona 'Wielkiego Kryzysu"
„Matka tułaczka”
„Matka tułaczka”
Pozbawieni środków do życia zbieracze grochu w Kalifornii. Matka siedmiorga dzieci. Lat trzydzieści dwa. Nipomo w Kalifornii, fot. Dorothea Lange, 1936, z kolekcji FSA, w zbiorach Biblioteki Kongresu
Dorothea Lange wykonała legendarne ujęcie w marcu 1936 roku w dolinie San Joaquin w Kalifornii. W kolekcji Biblioteki Kongresu znajdujemy całą serię zdjęć migrującej matki i jej rodziny – pięć kolejnych kadrów, coraz ciaśniejszych zbliżeń, z których najczęściej reprodukowane jest to ostatnie. Każda z tych fotografii nosi osobny, lakoniczny, wstrząsający w szczegółach opis. Oto jeden z nich: „Migrująca rodzina robotnika rolnego. Siedmioro głodnych dzieci. Matka w wieku trzydziestu dwóch lat. Ojciec jest rodowitym Kalifornijczykiem. Bez środków do życia w obozie zbieraczy grochu, Nipomo w Kalifornii, z powodu nieurodzaju i braku wczesnych plonów. Ci ludzie właśnie sprzedali swój namiot, żeby kupić jedzenie. Spośród 2500 osób w obozie większość była w tragicznej sytuacji materialnej”.
Po publikacji zdjęcia rząd federalny natychmiast wysłał do obozu ok. 9 ton żywności, ale migrującej matki już tam nie było, a jej tożsamość pozostawała nieznana przez 40 kolejnych lat.
Willard Van Dyke
Willard Van Dyke (5 grudnia 1906 - 23 stycznia 1986), amerykański filmowiec i fotograf.
Zdjęcie: Imogen Cunningham , 1963.
Urodzony 5 grudnia 1906 r.,zmarł 23 stycznia 1986 r. w wieku 79 lat, fotograf i reżyser filmowy, nagrodzony Nagrodą Georga Eastmana
Van Dyke był integralną częścią ewolucji zarówno fotografii, jak i filmu. W 1932 r. Był gospodarzem spotkania założycielskiego grupy f.64. Fotografów połączonych wiarą w wyższość "prostej", niemanipulowanej fotografii nad powszechnie panującym wówczas w fotografii artystycznej piktorializmem. Van Dyke był twórcą założeń artystycznych grupy, stworzył ideę tzw. "czystej fotografii".Studiował u Edwarda Westona, aw 1933 r. podróżował wraz z nim do Nowego Meksyku podczas wyprawy fotograficznej. Jego wczesne fotografie to zazwyczaj prace podkreślające formę, cień i przestrzeń. Wierząc, że zarówno fotografia, jak i film mogą zmienić świat, szybko skierował swoją uwagę na problemy społeczne. Wykonywał pełne emocji portrety ludzi, fotografował bezrobotnych hutników i ich rodziny, pokazywał życie biednych i społeczeństwo w trudnych czasach.
W 1938 roku Van Dyke zajął się tworzeniem filmów. Dzięki współpracy przy filmie Miasto, zyskał reputację ojca filmu dokumentalnego. Van Dyke przez dziewięć lat kierował działem filmowym w MoMA w Nowym Jorku. W 1977 roku powrócił do fotografii, po raz pierwszy pracując w kolorze.
Willard Van Dyke , Fungi , 1931
Willard Van Dyke , Ansel Adams at 683 Brockhurst , ca. 1932, wydrukowano w 1976 r.
Willard Van Dyke , House and Chair, North Coast , 1937, wydrukowano w 1976 r
Edward Weston
Jak uchwycić niezwykłość w codzienności?
To on przyczynił się do tego, że fotografia zaczęła być traktowana poważnie.
To on wyrwał fotografów z błędnego koła szlachetnych technik i uszlachetnionych stylizacji, każąc im realistycznie patrzeć na otaczający ich świat, nie tracąc przy tym artystycznych aspiracji.
To on odkrył, że uważne spojrzenie pozwala wyłuskać z codzienności
"prawdziwą magię".
To on spojrzał na kobiece ciało i zachwycił się nim jak nikt dotąd, a równocześnie potrafił zachwycać się kształtem wydm, muszli czy liści kapusty.
Dlatego Weston jest dzisiaj marką samą w sobie i legendą "czystej fotografii"
To on wyrwał fotografów z błędnego koła szlachetnych technik i uszlachetnionych stylizacji, każąc im realistycznie patrzeć na otaczający ich świat, nie tracąc przy tym artystycznych aspiracji.
To on odkrył, że uważne spojrzenie pozwala wyłuskać z codzienności
"prawdziwą magię".
To on spojrzał na kobiece ciało i zachwycił się nim jak nikt dotąd, a równocześnie potrafił zachwycać się kształtem wydm, muszli czy liści kapusty.
Dlatego Weston jest dzisiaj marką samą w sobie i legendą "czystej fotografii"
Portret Edwarda Westona, fot. Brett Weston,
© The Brett Weston Archive, L.L.C. 2017
Edward Weston (ur. 24 marca 1886 w Highland Park (Illinois),
zm. 1 stycznia 1958 w Carmel w Kalifornii) – amerykański fotograf.
zm. 1 stycznia 1958 w Carmel w Kalifornii) – amerykański fotograf.
Pierwsze fotografie zaczął robić w 1902 roku. W 1906 roku po raz pierwszy opublikowano zdjęcie jego autorstwa. W 1908 rozpoczął naukę w Illinois College of Photography. Pobrał się z Florą Chandler w 1909 roku, z którą miał czterech synów. W 1911 założył własne studio w Tropico
w Kalifornii. Na początku swojej drogi artystycznej uprawiał piktorializm.
w Kalifornii. Na początku swojej drogi artystycznej uprawiał piktorializm.
W latach 1912–1921 był w związku z Margarethe Mather, która miała silny wpływ na jego sztukę.
W 1922 roku nastąpił przełom – fotografie Westona stały się bardziej skupione na detalu i formie.
W roku 1923, wraz z Tiną Modotti, założył studio w mieście Meksyk. W tym okresie fotografował liczne portrety i akty. Wkrótce powrócił do Kalifornii. W latach 1927–1930 fotografował muszle, papryki i inne małe formy, skupiając się na fakturze tych przedmiotów.
W 1922 roku nastąpił przełom – fotografie Westona stały się bardziej skupione na detalu i formie.
W roku 1923, wraz z Tiną Modotti, założył studio w mieście Meksyk. W tym okresie fotografował liczne portrety i akty. Wkrótce powrócił do Kalifornii. W latach 1927–1930 fotografował muszle, papryki i inne małe formy, skupiając się na fakturze tych przedmiotów.
W 1929 przeniósł się do Carmel w Kalifornii. W 1932 został współzałożycielem grupy f/64 z Adamsem i Willardem van Dyke oraz innymi. Od 1936 roku fotografował akty i wydmy
w Oceano w Kalifornii. Otrzymał jako pierwszy fotograf Stypendium Guggenheima. Podróżował po USA wraz ze swoją późniejszą żoną, Charis Wilson.
w Oceano w Kalifornii. Otrzymał jako pierwszy fotograf Stypendium Guggenheima. Podróżował po USA wraz ze swoją późniejszą żoną, Charis Wilson.
Od 1946 Weston chorował na Parkinsona. Ostatnie zdjęcie zrobił w 1948 roku. W 1946 odbyła się w New York Museum of Modern Art retrospektywna wystawa jego prac, a w 1952 z okazji 50-lecia jego pracy wydano rocznicowe portfolio fotografa.
Weston zmarł 1 stycznia 1958 roku. Jego prochy wsypano do Pacyfiku na plaży w Point Lobos.
(Pepper no. 30 © Edward Weston)
przysłona f/240 i 6-godzinna ekspozycja
Zdjęcie, które widzicie, nazywa się ”Papryka nr. 30”. Jest to jedno z najbardziej znanych zdjęć Westona i, jak sama nazwa wskazuje, przedstawia paprykę. Ten obraz ceniony jest ze względu na bardzo szczegółowe przejścia tonalne, które utworzyło wędrujące światło oraz wspaniałe podświetlenie zdjęcia na górze warzywa. Co ciekawe – Weston w swojej twórczości umiłował sobie fotografowanie warzyw i owoców.
Co do samej techniki fotografowania tej konkretnej papryczki, to została ona umiejscowiona w wylocie lejka, który odpowiednio odbił światło i podkreślił kształt warzywa. Było ono dla Westona definicją abstrakcji – tego, co już wykracza poza ludzkie pojmowanie. Fotograf nie widział w warzywie nic, co mogłoby generować jakiekolwiek ludzkie emocje, a czyste światło i niesamowity kształt.
fot. Edward Weston, z kolekcji The Met © 2017 Artists Rights Society (ARS), New York
photo Edward Weston, Eel River Ranch, 1937 (RH-ER-1G)
photo Edward Weston, lata 30, XXw.
